Fakirlik Ve Sebepleri
FAKİRLİK UNUTKANLIK VE MADDİ SIKINTILARIN SEBEPLERİ
MADDİ SIKINTILAR
Maddî sıkıntılar ve bedeni rahatsızlıklar insanda manevi sıkıntı ve üzüntü meydana getirir. Gam ve keder doğurur. Üzüntü, gam ve keder insanın kalbini öldürür, damarlarda dolaşan kanı durdurur. Haddinden fazla sevinç de kanın hararetini şiddetlendirir. Kanın tabii hararetine üstün gelir. Bu durum da insanın ölümüne sebep olur.
İnsanın maddî ve manevi huzuru elde etmesi, bazı hastalıklara ve huzursuzluklara karşı tedbirli olması ve korunması, bazı hususlarda itidalli olması için arz edeceğimiz şu tavsiyeleri bilmesi ve tedbirli olması gerekir. Fakirlik; geçim sıkıntısı, rızık darlığı; unutkanlık, üzüntü ve bazı hastalıkların sebeb ve âmilleri şunlardır.
Burhânü'd-Din el-Bâcî «Tahzîrul-İhvan mimmâ yûrisü'l fakra ve'n-Nisyân (Müslüman kardeşlerimi fakirlik ve unutkanlık sebeblerine karşı ikaz) adlı eserinde şöyle der. Fakirlik ve unutkanlığın sebebleri şunlardır:
l — Bilerek ve ısrar ederek günah işlemek:
İZAH: (Allah, bilerek ve ısrar ederek günah işleyenlerin işlerini intizamsız kılar. Böylelerinin kalbinde gittikçe genişleyen siyah lekeler meydana gelir. Bu manevi siyahlığın gölgesi vücuduna ve görünürdeki işlerine de aksedip vücudunu hasta, işlerini hayırsız ve faydasız kılar. Günahlar yüzünden kalbin kararması ile ilgili olarak hadîs-i şerif mevcuddur. Kalbinde günah lekeleri yer eden bir kimsenin vücudunda da bu kararmalardan müteessir olarak bir çok hastalıklar baş gösterir. Sinirler, bunalımlar, can sıkıntıları ve bunlardan doğan gizli hastalıklar gibi der. Burada akla bir sual gelebilir: Peki, kâfirler neden böyle değil? Onlarda amel değil inanç bile yoktur. Böyleyken nimet içinde yüzmektedirler? Bu sualin cevabı şudur: Onlar zaten inanmadığı için dünyada kendilerine tam izin ve ruhsat verilmiştir. Bu da âhirette muhasebe esnasında dünyevi bir bahane gösterememeleri içindir, İslâmın bu husustaki bildirdikleri böyledir. Fakat müslümanı Allah terketmek istemez. Türlü türlü imtihanlarla kendine döndürmek ister.
Allah'ın emirlerine a'zami bağlılık gösteren zatlarda ne bir huzursuzluk, ne azık darlığı ve ne de başkalarına muhtaç olma durumu görülebilir mi? Onlarda tatlı bir huzur ve tam bir dünyevî genişlik mevcuddur. Sebebi; Allah'a ve emirlerine tam uymalarıdır. Hasılı: Bugün bütün çektiğimiz ızdırap ve huzursuzlukların sebebi işlediğimiz günahlardır. Zinadan çıkan, kumardan kalkan, insan öldüren, rüşvet alıp veren, faiz alıp veren, hırsızlık yapan bir insanın ruhi durumunu düşünelim bir kere. Tımarhanedeki akü nimetini kaybetmiş hastalar bile mutlaka böyle bir günahın akabinde oraya düşmüştür.)
2 --- Namaza karşı (bilhassa cemaatle namaza karşı) gevşek, tembel ve umursamaz olmak.
İZAHI: (Cemaatle olan namaz hakkında Resûlüllah Efendimiz'den büyük ikazlar ve vaidler mevcuddur. Bir hadîs-i şeriflerinde mealen «...Ezanı duyduklan halde camiye cemaat namazına gitmeyenlerin evlerini başlarına yıkmak istiyorum...» buyurmuştur.)
3 — Tefecilik yapmak:
ÎZAHI: (Tefeciliğe her türlü şekliyle vasıta olmak, alâkadar bulunmaktır. Tefecilik yapılan bir İslâm diyarından Allah bereketi kaldırır.)
4 — Zina işlemek:
ÎZAHI: (Zinaya sebeb olan şeylerle meşgul olmak; gözle bakmak, kulakla dinlemek) tir. Hadis-i şeriflere göre, zina ömrü kısaltır ve zinanın çok olduğu bir bölgede ölümler, kazalar ve belâlar çoğalır.)
5 — Yalan söylemek:
ÎZAHI: (Yalan söylemek bir fesat cinsidir. Fesat bulunan bir yerde ve işte hayır olmaz.)
6 — Sahâbe-i Kirâm'a (bilhassa dört halife; Ebû Bekir, Ömer, Osman ve Ali (R. Anhümeye ileri geri konuşup hakarette bulunmak.)
İZAHI: (Allah ve Resulünün sevgilileri olan bu zâtlara buğz ve adavette bulunanları Allah (C.C.) dünyada da, âhirette de zelil eder. Çünkü, hadis-i şeriflere göre onlara buğz, Resûlüllah'a buğz sayılmaktadır.)
7 — Rüzgâra sövmek:
İZAHI: (Allah'ın Kur'ân'da övdüğü bir nesneye sövmek, Allah’ın gzabını celbeder.
8 — Kuşluk vakti ve güneş doğarken uyumaktır:
İZAHI: (Sabah namazını kılmayıp güneş doğarken gafletle uyumak rızık darlığına sebebtir. Bu hususta hadis-i 'şerifler mevcuttur.)
9 — Güvercin ile oynamak:
10 — İhtiyaç mahalline (helaya) sağ ayak ile girmek.
11 — Evliyâullah'a buğzedip ilerigeri konuşmak.
İZAHI: Allah, dostlarına dil uzattırmaz. Cezasını dünyada verir. Çünkü, Buhârîde Ebû Hüreyre'den rivayet edilen bir hadîs-i şerifte Allah Teâlâ buyurur: «Kim benim bir velî kuluma eza ederse -elle veya dille- muhakkan Ben ona harb ilân ederim.»
12 — Muhtaç olmadığı halde insanlardan istekte bulunmak, dilenmek.
13 — İhtikâr yapmak; bir malı ağır pahaya satmak kasdıyla saklamak, bir malı sermayesinden çok fazlasıyla satmak.
14 — Çok gülmek:
İZAHI: (Çok gülmek, âyet-i kerîme ile yasaklanmıştır: «...az gülsünler, çok ağlasınlar...» buyurulmuştur. Hadis-i şeriflerde de çok gülmenin kalbe zararlı olduğu bildirilmiştir: «...çok gülmek kalbi öldürür...» buyurulmuştur. Başka bir hadîs-i şerifte de: «...âhiret âlemine aid) benim bildiğimi siz bilmiş olsaydınız, az güler, çok ağlardınız...» buyurulmuştur. Çok gülmek ma'nen yani dince mahzurlu olduğu gibi, vücudca da zararlıdır.)
15 — Ehline, evlâdına; iyâline (aile efradına ve yakınlara) bedduada bulunup sövüp saymaktır.
16 — Kötü kimseleri; ahlâksızları ve zalimleri takdir ve tebrikte bulunmaktır.
17 — Diş ile tırnak kesmek.
İZAHI: (Bu aynı zamanda, ağızdan boğaza kaçmak ihtimali bulunduğundan tehlikelidir.)
18 — Bez parçası veya elbise ile ev süpürmek.
19 — Ekmek parçasını ateşe atıp yakmak.
20 — Hamamda kepek ile oğunmak.
21 — Yanında fazla verecek şeyi olduğu halde isteyen bir muhtaca vermemek.
22 — Yemek ve su kaplarını yıkamayıp bulaşık olarak bırakmak.
23 — Ekmek ve yemek artıklarını önemsemeyerek saçıp savurmak.
24 — Açık saçık bir şekilde çıplak oturmak.
25 — Açık ve çıplak olarak abdest bozmak.
26 — Cünüp olarak yemek yemek.
27 — Cünüp olarak gezmek. Bu aynı zamanda büyük üzüntülere sevkeder. Üzecek hadiselerin meydana gelmesine sebep olur.
28 — Soğan ve sarımsak kabuğunu yakmak.
29 — Gece ev süpürmek.
30 — Evde süprüntü bırakmak.
31 — Ağaç parçasıyla diş karıştırmak.
32 — Çamur veya toprak ile el yıkamak.
33 — Eşik üstünde oturmak.
34 — Kapının bir kanadına dayanmak.
35 — Abdest alınan mahalde küçük veya büyük abdest bozmak.
36 — Üstünde elbise dikmek.
37 — Elbise ile yüzü silip kurutmak.
38 — Etek ile yüzü silip meshetmek.
39 — Örümcek evi (ağı) nin evde bırakılması. (Bunun fakirlik ve unutkanlığa sebep olacağı «Camiü's-Sağîr»-de zikredilen bir hadis-i şerifle de sabittir.)
40 — (Ebû'1-Leys es-Semerkandi «Büstânü'l-Ârifîn» adlı kitabında, örümcek ağını ahırda bırakıp temizlememenin hayvanları deli hale getirdiğini zikreder.)
41 — Sabah namazından sonra mescidden çıkıldığında sür'atle gitmek (fakirlik meydana getirir.)
42 — Sokağa erken çıkmak, geç kalmak.
43 — Ekmek ufağını satın almak yahut istemek. (Bunlar fakirlik meydana getirir.)
44 — Yemek yerken ve su kullanırken lüzumsuz harcamalarda (israfda) bulunmak, fazla akıtmak. Hattâ, abdest alırken bile.
45 — Nefes ile mum ve kandil söndürmek.
46 — Bağlı kalem ile yazı yazmak.
47 — Kırık tarak kullanmak.
48 — Oturarak sarık sarmak.
49 — Ayakta pantolon, pijama vesaire giymek.
50 — Cimrilik ve hasislik.
51 — Her işte ve harcamada israfa gitmek.
52 — Ana babaya duayı terketmek ve onları isimleriyle çağırmak.
53 — Ana baba bedduası almak. Beddua alan evlâdlar hayatta asla huzur ve muvaffakiyete eremezler. Bu hususta hadîs-i şerifler de mevcuttur.
54 — Akraba ile alâkayı kesmek. İZAHI: (Bu, tızık darlığına, sıkıntıya ve ömrün kısa olmasına sebeb olur. Bu mevzuda da hadîs-i şerifler mevcuttur. - Müellif.)
55 — Dedikodu ve onu bunu çekiştirmek ve söz gezdirmekle meşgul olmak. Bunlar sıkıntı ve üzüntü meydana getirirler. - Müellif.)
56 — İhtiyar muhterem zatların önünden yürüyüp gitmek.
57 — Koyunları bölüp aralarından geçmek. (Eğer geçmek zaruri olursa Sûre-i Kureyş'i yani «Liilafi...» sûresini okumalıdır.)
58 — Yalan yere yemin etmek. (Bütün bunlar fakirlik yapar.)
59 — Tırnak uzatmak. (Bunun fakirlik getirdiği ve unutkanlık yaptığı «Kaadıhan» kitabında anlatılmıştır.)
60 — Kafadan hacamet yaptırmak (kan aldırmak).
61 — Akmayan suya bakmak; içi" ne idrar yapmak (hattâ böyle akmayan suda abdest bile almak.)
62 — İdam edilmiş (asılmış) birine bakmak.
63 — Mezar taşı okumak.
64 — Fare artığı yemek.
65 — Taze kişniş yemek.
66 — Elmanın ekşisini yemek (bir rivayette elmanın olgununu da yemek unutkanlık yapar.)
67 — Çok soğan, sarımsak ve bakla yemek.
68 — Yol ortasında yaya yürümek.
69 — İki kadın veya iki deve arasından geçmek.
70 — Keçi ve dişi koyun eti yemek.
71 — Keçi iliği somurmak. Bunların hepsi unutkanlık ve gam, keder getirir.
72 — Çok ekşi şeyler yemek ve haşiş (esrar) kullanmak.
73 — Canlı bit bırakmak ve taşımak.
74 — Zaruret yokken siyah na'lin (terlik) giymek. Siyah na'linin unutkanlık ve gam meydana getirdiğini, Nekkaş'ın tefsirinde îbn-ü Zübeyr'den naklettiğini Salebi Tefsiri'nde ve Arâyisi'nde zikredip Hz. Ali (Kerremallahu vechehû)'nin Bakara sûresinin 69. âyet-i kerimesinin tefsirinde «Sarı na'iln (terlik) giyenlerin gamı az olur.» dediğini nakleder. Nakkaş Tefsiri'nde, Zehebî Mizanı'nda, Kurtubi Tefsiri'nde Al-i İmrân sûresinin 125. âyeti kerîmesinin tefsirinde îbn-i Abbas'dan şöyle naklederler: «Sarı na'lin (terlik) giyenin haceti yerine getirilir.)
75 — Semiz eti yemek ve iliği somurmak.
76 — Sabahları (güneşin doğuş vakitlerinde) uyumak.
77 — Helada misvak (diş fırçası) kullanmak; dişleri fırçalamak. (Bu sayılanların hepsi unutkanlık yapar.)
78 — Kötü ve gayr-i ahlâkî sözler dinlemek.
79 — Ölü yüzüne bakmak.
80 — Çok uyumak.
81 — Harabe yerlere devamlı olarak bakmak.
82 — Tuzlu yemek yemek (devamlı şekilde).
83 — Çok cima (cinsel ilişki) da bulunmak (helâli ile) («Sahib-i Muhtar» yine kendi şerhinde şöyle anlatır. Kişinin helâlinin kendi avret mahalline, kendisinin de helâlinin avret mahalline, yani birbirlerinin dinen sakıncalı ve yasak olan ayıp yerlerine bakmaları unutkanlık doğurur. Bir kimsenin kendi kendinin avret mahalline çok bakması da yine unutkanlık meydana getirir; gam ve kasaveti çoğaltır.) Aşağıdakiler de aynı şeyi yaparlar:
84 — Başkasının misvakını (fırçasını) kullanmak.
85 — Sıcak ekmek yemek.
86 — Dişiyle sakalını (n kılını) kırmak.
87 — Sol el ile yemek yemek.
88 — Yumurta kabuğuna basmak.
89 — Sağ el ile istinca (büyük taharet) yapmak.
90 — Kabristanda gülmek.
91 — El ile istimna (ihtilâm-masturbasyon olma). (Bu, işleyen kimseye gam yapar.)
92 — Bakla çiçeğine bakmak. (Bu da hüzün getirir.) Bakla çok yemek aklı ifşad eder ve kötü rüya gördürür. Bilhassa tazesi uyuz hastalığı yapar. Hattâ bunu tavuk yese yumurtadan kesilir.
93 — Üryan (çıplak) olarak uyumak. (Bu hal, Baras yani Abraşlık illetine sebeb olur.)
94 — Çok süt içmek.
95 — Çok balık yemek. (İzah: Bu son ikisinin unutkanlığa sebeb olacağı akle'n ve naklen rivayetlerle sabittir.) İNSAN BİLHASSA ŞUNLARDAN SAKINMALIDIR:
96 — İnsanın, uykuya yatarken elinde veya ağzısında çiçek ve onun gibi şeyleri bulundurup temizlemeden bırakması. (İZAH: Bu durum cinnete sebeb olmaktadır. Acaba niçin? Bunun başlıca bir sebebinin, cinlerin tesiri olması kâfidir. Daha başka bir çok bilemediğimiz sebeblerin bulunması da düşünülebilir. Zaten cin ile cinnet kelimeleri görüldüğü gibi aynı kelimedir.)
97 — Güneşte ısınmış su kullanılması. (Bu suyu kullanmak Baras hastalığı yapar.) Küzbere yemek unutkanlık yapar.
98 — Abdest veya gusl edilen yerde küçük ihtiyaç gidermek. (Bu hareket vesveseli olmaya sebeb olur.) Ense çukurundan kan aldırmak unutkanlık doğurur.
99 — ikindi namazından sonra uyumak. (Bu vakitte uyumak cinnet getirmeye sebeb olur.) Toprak üzerine bit atmak unutkanlık getirir.
100 — Gece gusl yaparken avret mahallini örtmemek. (Bu da cinnete sebeb olur.)
101 — Hayız iken kadınla temasta bulunmak. (Bu esnada yapılan temas neticesi doğan çocukta cüzzam hastalığı olur.) iki kadın arasında yürümek unutkanlığa sevkeder.
102 — Zaruret olmadan evde yalnız yatmak. (Bu pek iyi bir hareket değildir. Hiç olmazsa kedi ve benzeri bir canlının bulunması lâzımdır.)
103 —Mihrapda ve kapı eşiğinde uyumak. (Buralarda uyumak insanı bir belâya ma'ruz kılar.)
104 — Çarşamba günü nüvre (yani hırzime denen kireçten ve zırhtan yapılan şey) kullanmak ve helada misvak (veya fırça ile) dişi temizlemek. (Bu iki şeyi yapmanın Baras hastalığı yapacağı Hz. Ali (R. A.) efendimizden rivayet edilmiştir.)
105 — Misvakı dik ve asılı olarak komayıp yere bırakmak. (Böyle bırakmak cinnete sebeb olur.) Misvak temizleme için olursa sağ elle tutulmalıdır. Bir kötülüğü gidermek için olursa sol elle tutulmalıdır.
106 — Cünüp olarak uyumak. (Bir musibete sebeb olur.) Gece turunç yemek de böyledir. Zira, turuncu cinni sevmez, yiyene musallat olurlar. Çünkü, gece onların ortaya çıkış zamanıdır. Yiyen gece döşeğinde ölü bulunur. Bu yüzden, Ashâb-ı Kirâm'dan Bera ve Ebû Ümâme (B.Anhüma) vefat etmişlerdir.
107 — Gece aynaya bakmak. (Bu vakitlerde aynaya bakan kimselerde ağız eğrilmesi olur.)
108 — Kan aldırmadan sonra tuzlu yemek. (Bu da deride pul pul ve beyaz şekilde görünen bir hastalık yapar.
109 — Böbrek yemek. (Bu, mesane zorluğu yapar.)
110 — Midede balık ile yumurtanın biraraya gelmesi. (Bu ikisinin aynı ana yenmesi felç ve ağız eğrilmesi meydana getirir.)
111 — Yine, midede balık ile sütün biraraya gelmesi. (Bu durumdan cüzzam veya baraş veya nikris (ayak parmaklarında ve mafsallarda meydana gelen ağrılı bir hastalık) gibi hastalıklar doğar.)
112 — Çok tok iken hamama gitmek. (Böyle durumlarda felç hastalığı gelir.) ,
113 — Aç iken su içmek ve idrarı hapsederek bekletmek. (Bu durumlarda bazı hastalıklar meydana gelir.)
114 — İhtilâm olduktan sonra yıkanmadan cima (temas) yapmak. (Böyle durumda yapılan temas neticesi doğan çocuk deli veya deli tabiatlı olur.)
115 — Tırnak kestikden sonra elleri yıkamadan vücudu kaşımak. (Bu gibi hallerde, vücutta yer yer beyaz ve alaca lekeler meydana getiren ve tedavisi kabil olmayan bir hastalık olan baras hastalığı meydana gelir.) (Bunları îbn-i Kudâme. Muhibbüd-din Taberî (Ahkâm'ında) ve diğer bazıları anlatmışlardır.)
116 -— (Bir evde Kur'ân-ı Kerim'in okunmaması. Kur'ân-ı Kerîm okunmayan evde bereket olmaz. Sıkıntı ve huzursuzluk ortaya çıkar. - Müellif)
117 — Harama sık sık ve ısrarla bakmak. (Bu hem rızkı daraltır ve hem de üzüntüler doğurur. - Müellif) «Şir'atü'l-îslâm»da şöyle denir :
118 — Abdest bozmağa oturunca çok durmamalıdır. Çok durmak Basur hastalığı meydana getirir. Abdest bozarken konuşmamalıdır. Konuşmak da buğz ve gazab meydana getirir.
119 — Vesveseli olan kimseler, vesveselerini gidermek için suyu tenasül âleti üzerine serptikleri takdirde vesveseden halâs olurlar.
120 — Dişleri (yemekten sonra) hilallamak rızkı artırır. İbn-i Abidin kitabında şöyle denir Altı şey unutkanlık getiriri
121 — Fare artığı içmek.
122 — Durgun suya idrar yapmak.
123 — Deve katarını kesmek.
124 — Sakız çiğnemek.
125 — Elma yemek. (Çokça). Bazıları bunlara şunları da ilâve etti.
126 — İsyan.
127 — Dünya ile ilgili olan üzüntü ve gamlar.
128 — Dünya ile çok meşguliyet.
129 — Yaş kişniş yemek.
130 — Asılmış birine bakmak.
131 — Ense çukurundan kan aldırmak.
132 — Tuzlu et yemek.
133 — Kızgın (sıcak) ekmek yemek.
134 — Çömlekten yemek yemek.
135 — Çok şaka yapmak.
136 — Kabirler arasında gülmek.
137 — İstinca mahallinde abdest almak.
138 — Pantolon (elbiseleri) yahut sarığı yastık olarak kullanmak.
139 — Cünüp olarak semâya bakmak.
140 — Hırkalarla evi süpürmek.
141 — Elbisenin ucu (eteği) ile yüz ve elleri silmek.
142 — Mescidde elbise silkmek.
143 — Mescide sol ayakla girip sağ ayakla çıkmak.
144 — İnzal oluncaya kadar erkeklik aletiyle oynamak veya ona bakmak.
145 — Yola küçük abdest bozmak.
146 — Meyveli bir ağaç altına küçük abdest yapmak.
147 — Durgun suya küçük abdest yapmak.
148 — Küle küçük abdest bozmak.
149 — Kadının kendi fercine bakması.
150 — Kırık tarakla taranmak.
151 — Haccam (kan alan) m aynasına veya âletine bakmak.
152 — Kadının kocasına itaatsizliğinden ve serkeşliğinden sinir hastalığı, sinir hastalığından da çeşitli hastalıklar meydana gelir. Hatta her türlü hastalığın sebebi sinirdir. Erkeğin karısına olan haksızlığından merhametsizlik, merhametsizlikten de zulüm (zalimlik) duygu ve hasletleri meydana gelir. Zâlim bir kimsenin ise yapmıyacağı bir kötülük yoktur.
153 — Ana-babaya itaatsizlik ve ilgisizlik, dünya ve âhiret hayatım hüsrana uğratır. Anne babaya itaatsizlik ve kötü davranma sûi hatimeye sebep olabilir. Sakın onlara öf bile demeyiniz, Hürmette kusur etmeyiniz. Zira onlar başımızın tacıdır. Cennetimiz onların rızasına bağlıdır Bir evlâd pir olsa da yine onlara muhtaçdır.
SIHHAT İÇİN BAZI İLMÎ TAVSİYELER :
Evvelâ: Allah'ı çok zikir, Haramdan kaçınmak, Az yemek ve içmek, Az cinsî faaliyet, Az uyumak, Az gülmek, Az sinirlenmek. “Allahım bunu okuyup emeği geçenleri FATİHA’dan yad edenleri fakirlik ve muhtaçlıktan, her türlü ruhi sıkıntıdan muhafaza eyle. Amin” EL FATİHA
Kaynak : www.darulkitap.com